Bas van Puttens opiniestuk in NRC Handelsblad (‘Red de cultuur uit de handen van de toptokkies’) is een tragisch voorbeeld van het wij-zij denken in onze cultuur. Dat wij mensen dat klaarblijkelijk aantrekkelijk vinden, tot daaraan toe. Maar begrippen als 'toptokkies' afzetten tegen 'gestudeerde mensen' is nergens voor nodig.
In eerste instantie dacht ik: wat een aardig vormgegeven journalistiek stuk dat de toon van de (populaire) media overneemt om een punt te maken, zoals 'drempelverlagers', 'doelgroepverbreders', 'de populistentrein' of ‘elitetokkies’. Maar even daarna gaat deze toon over in zinssnedes als 'hoogopgeleide autochtone muziekliefhebbers' (HAMs) en heimwee naar de tijd waarin de je 'de amateur een doodschop [kon] geven'.
Dat was het moment waarop ik me, in eerste instantie, te vervreemd achtte om te reageren. Maar in tweede instantie besloot ik om dit juist te doen. Deze schrijver, in zijn naïeve boosheid, spreekt een sentiment aan waar ik, als aangewezen deel van de genoemde (doel)groep van HAMs, niet in mee wens te gaan. Over populisme gesproken...
Toch begrijp ik van Puttens lobby voor een kwaliteitszender voor klassieke muziek; een programmering waar niet zomaar Bach, Beethoven of Boulez wordt ‘gedraaid’, maar juist een zorgvuldig uitgekozen en soms zelfs aangeprezen uitvoering. Daar sta ik helemaal achter. Maar zelfs voor HAMs zou het advies in het luisteren moeten zijn: niet minder, maar meer. En vooral gevarieerder én diverser.
P.S. De veelzeggende illustratie is van Cyprian Koscielniak.
In eerste instantie dacht ik: wat een aardig vormgegeven journalistiek stuk dat de toon van de (populaire) media overneemt om een punt te maken, zoals 'drempelverlagers', 'doelgroepverbreders', 'de populistentrein' of ‘elitetokkies’. Maar even daarna gaat deze toon over in zinssnedes als 'hoogopgeleide autochtone muziekliefhebbers' (HAMs) en heimwee naar de tijd waarin de je 'de amateur een doodschop [kon] geven'.
Dat was het moment waarop ik me, in eerste instantie, te vervreemd achtte om te reageren. Maar in tweede instantie besloot ik om dit juist te doen. Deze schrijver, in zijn naïeve boosheid, spreekt een sentiment aan waar ik, als aangewezen deel van de genoemde (doel)groep van HAMs, niet in mee wens te gaan. Over populisme gesproken...
Toch begrijp ik van Puttens lobby voor een kwaliteitszender voor klassieke muziek; een programmering waar niet zomaar Bach, Beethoven of Boulez wordt ‘gedraaid’, maar juist een zorgvuldig uitgekozen en soms zelfs aangeprezen uitvoering. Daar sta ik helemaal achter. Maar zelfs voor HAMs zou het advies in het luisteren moeten zijn: niet minder, maar meer. En vooral gevarieerder én diverser.
P.S. De veelzeggende illustratie is van Cyprian Koscielniak.
P.S. 2 Discussie op Internet samengevat in het NRC van 2 december 2009:
Zie ook Cultureel Persbureau en discussie op Facebook.
ReplyDelete